Lijiang

Ni hao,

Eergisteravond lekker gaan eten bij een lokale Chinees. Eigenlijk sinds we in Yunnan zijn zien we al mensen met een soort kookpot op tafel avondeten. Daar gooien ze dan groenten en vlees in. Nu was het moment om dit een keer zelf te proberen. Op de weg naar het restaurant toe kon je al weer over de koppen lopen. Lijiang is namelijk erg toeristisch. De oude binnenstad staat op de Unesco werelderfgoed lijst en dat zullen ze weten. Elk klein authentiek huisje is veranderd in een souvenirshop. Wel leuk om te zien al die bedrijvigheid hoor. Overal op straat staan mensen dingen te verkopen en vooral eten kun je overal vinden. Alles eten die Chinezen ook op, van inktvis tot kippenpoten. Achteraf viel de hotpot een beetje tegen maar de Naxi rijst (met ham en ei) was weer heel lekker. Natuurlijk ’s avonds lekker nog een beetje door de kleine straatjes gestruind. Er is ook een soort uitgaansstraatje waar allemaal barretjes naast elkaar zitten. Hier heb je proppers, stoom, laserlicht, entertainers en heel veel Chinezen die na alles wat de entertainer roept als bezetenen met houten blokjes op de dik glazen tafels gaan kloppen. Geweldig om te zien!

Na lekker te hebben uitgeslapen zijn we gisteren eerst een ontbijtje gaan halen wat weer bestond uit boterhammen met pindakaas, twee koude gekookte eitjes en een paar druiven. De stroom was uitgevallen dus er kon niets worden gemaakt. Na het ontbijt het dorp in. Het Black Dragon Pool Park stond op de agenda. Dit park heeft eeuwen Lijiang voorzien van schoon water komende vanaf de 5500m hoge Yulong bergketen. Het staat ook op de Unesco werelderfgoedlijst. Naast dat het een prachtig Chinees park is met tempels, steenformaties, treurwilgen en goudkarpers, is dit ook de plek om de meest beroemde foto van Yunnan te maken. De 13 besneeuwde pieken van de Yulong bergketen weerkaatsen in het water van de Black Dragon Pool Park. Een prachtige foto als het helder weer is. We hebben heerlijk op een bankje langs het water zitten wegdromen en kletsen over al de dingen die we nog willen gaan doen. Het leek wel een eeuwigheid. Na een tijdje doorgelopen en nadat we onze dagelijkse oefeningen hadden gehad in een van de vele fitnesshoekjes die in elk park wel te vinden zijn, kwamen we bij een bruggetje waar heel veel mensen stonden en een paar Tibetaanse monniken. In het water lagen overal dode vissen. Het bleek dat de monniken vissen hadden opgekocht op markten en deze hadden vervoerd naar het park om ze daar los te laten om een beter leven te geven. Wat ze jammer genoeg vergeten waren is dat vissen ook in de bak met water waarin ze vervoerd werden zuurstof nodig hebben. 75% was dood en de rest was aan het overleven. Een prachtig vredelievend idee, maar een treurige realiteit. Later zijn we nog een beetje aan het shoppen geweest en rustig teruggelopen naar het hotel. Gisteravond terug gegaan om die lekkere Naxi rijst, nu wisten we wel wat we konden bestellen. Nog wat door de straatjes gestruind en geshopt. Aan het einde van de avond het vervolgschema van onze reis nog eens goed onder de loep genomen. Deqin, het dorpje met de machtige Kawa Karpo berg van 6700m, is erg slecht te bereiken en we twijfelen of we deze zware reis gaan maken om er misschien vervolgens achter te komen dat de berg in de wolken ligt. Ook al is het prachtig weer hier, mogen we niet vergeten dat het nog steeds het regenseizoen is en het weer zomaar kan omslaan.

Vandaag zijn we ook iets aparts gaan doen. We zijn met een kabelbaan naar 4636m hoogte gegaan. De Chinese turbogondel deed er 15 minuten over. Het was een geheel andere wereld daar, helemaal in de wolken, koud, gletsjers en net een maanlandschap. Daarna zijn we in het park om de berg nog naar een rivier gegaan die zo blauw was dat het bijna nep leek. Het was echt prachtig daar. Vanavond ook nog lekker bij de Pizza Hut gaan eten (een mens kan maar zoveel Chinees eten achter elkaar hebben).

Morgen gaan we met de bus naar Shangrila om daar ons avontuur te vervolgen...

Gloetjes van Link en Loos