Santa Catalina en Boquete

Even van de wereld geweest...

Dat gevoel heb je althans als er geen telefoon en internetverbinding is.

Al op de weg naar Santa Catalina toe ging het lekker. De reis duurde 8 uur met de bus (en dan bedoelen we een gaar taxibusje met veel teveel mensen) en we zijn bijna met bus en al omgeslagen. De weg werd vernieuwd en je kon kiezen of om te wachten of om langs de schuine kant (45 graden) te rijden. Het laatste vond de chauffeur de beste optie en daar gingen we. Iedereen had even het gevoel dat we omvielen want het was direct angstig stil in het busje. Maar we leven nog!

Santa Catalina is een ¨dorpje¨ (eerder een straatje) met een aantal huisjes, een paar touroperators en een paar hostels. De beste golfsurfspot in Panama en de enige entree naar het meest unieke natuur/marinepark in Panama, dus dat konden we niet missen!

Wij zaten het verste weg van Santa Catalina centrum. Na een lange zand-modder weg (2KM) kwamen we bij een riviertje en daar achter lag onze thuis voor de komende dagen. Er was geen brug dus moesten we bepakt en bezakt door het water waden, gelukkig kwam de baas net met zijn 4x4 aanrijden en zijn we snel achterin gesprongen. Later mochten we wel steeds natte voetjes halen... maar dit had ook wel weer wat.

We waren moe dus zochten we snel het bed, maar dit was niet meer dan een plank met een vochtig matje van een paar centimeter erop. Vergezeld van muggen, mieren en kakkerlakken van 6cm kun je wel nagaan hoe goed we hebben geslapen. Het huisje lag mooi aan het strand en het uitzicht was geweldig en dit maakte veel goed. De vallende cocosnoten die als bommen naar beneden kwamen waren ook zeker grappig. De dagen hebben we gevuld met zwemmen, verbranden, surfen (poging tot) en snorkelen. Dit laatste hebben we gedaan via een tour naar het eiland Coiba (40 KM uit de kust). Snoeihard met een bootje stuiterden we over de Pacific om met regen te gaan snorkelen (dus het verbranden was nu iets minder). Het was echt prachtig en we hebben prachtige tropische ¨finding Nemo¨ vissen gezien en natuurlijk haaien!!! Geen mensenhaaien deze keer, maar ze waren toch zeker een meter tot anderhalve meter groot. Toch waren zij banger van ons dan wij van hun (behalve Roos natuurlijk). Maar ze heeft er wel tussen gezwommen!

Na Santa Catalina zijn we vroeg in de ochtend moe vertrokken op de lange reis naar Boquete. Natuurlijk wisten we niet dat de reis 10 uur ging duren maar het uitzicht en alle belevenissen maken veel goed. Boquete is een prachtig dorpje wat inmiddels is overgenomen door de ¨gringos¨. Daar waar de beste koffie van de wereld wordt gemaakt (lekker als je alleen maar thee lust, dus als je een kopje wilt dan moet je straks bij Riet langs!) en het altijd lente is. We zitten in de bergen en vlak naast de Volcan Baru, met 3,5KM het hoogste punt van Panama. Het is hier prachtig en er is veel te doen.

Oh, Tante Lia, Isla Taboga hebben we niet aangedaan aangezien we nog veel mooie eilandjes zullen aandoen en dit een leuk eiland is voor de inwoners van Panama stad die er een dagje tussenuit willen.

Ma/Riet, heb je al weer internet?

Oom Piet, zijn de meubels er al?

Bijdewee, foto´s plaatsen lukt niet dus jullie zullen moeten wachten tot nadat we terugkomen. Maar mooi zijn ze!!!