Milano

Het is eindelijk zo ver… vakantiegevoel? Mwa, nog niet echt. Het is 10 voor 4 sochtends en ik ben al wakker. 4 uur zouden we opstaan, kwart voor 5 weg. Het gaat vlot naar Brussel, dus we zijn ruim op tijd. Maar dat weet je nooit in Belgie… verradelijk als het is. Om half 7 zitten we gezellig met een theetje verder wakker te worden. De vlucht is op tijd en Milaan wacht op ons. Eerst even het huurautootje ophalen. Na een kwartiertje wachten komen we erachter dat we in terminal 1 de auto moeten ophalen en wij staan natuurlijk in terminal 2. Maakt niet uit, de busdienst is goed geregeld en niet veel later staan we bij onze eigenste Fiat Panda Deluxe. Speciaal gehuurd om eens te kijken of dit wellicht een leuk autootje kan zijn om later voor ons zelf te kopen. We huren ook een Wifi kastje zodat we overal verbinding hebben en gemakkelijk de telefoon als navigatie kunnen gebruiken.
Aangezien de auto met een lege tank is opgeleverd, eerst tanken en op naar ons eerste hotelletje, Hotel Roxy in hartje Milaan. Met een naam van een goedkope prostituee kan het hotel alleen maar meevallen en het bed is waarschijnlijk goed ingelegen. Het parkeren is goed geregeld en de kamer is ook ok. Klein maar fijn met een nog kleinere badkamer. Al snel staan we in hartje Milaan te koekeloeren naar een net opgeknapte Duomo die overigens prachtig is. Veel mensen op straat en veel ijstentjes lonken. Het eerste ijsje zit er nog niet in of de tweede moet ook worden geprobeerd. Een gemaakt van olijfolie en fructose zodat Roos ook kan genieten.
Na een beetje slenteren door het centrum gaan we op zoek naar een pizzaria om de avond in te luiden maar we zitten blijkbaar nog op Nederlandse tijd… een aantal restaurantjes zijn nog niet open. Voorbij Porta Venetia begint er weer wat leven in de brouwerij te komen en vinden we de pizza die we zo nodig hadden, en wat smaakt die heerlijk!
Moe maar voldaan het bed in na een afleveringetje van De Rijdende Rechter… Netflix kenden ze in Italie nog niet…