Vuurvliegjes en voor de rest weinig...

Bij deze is de jungle echt achter ons gelaten. We hebben alles ingepakt en in onze miniscule bolide gepropt. Op naar Melakka voor een dagje. Even de goede oude VOC tijd opsnuiven en kijken of er nog wat bekende familienamen langskomen. Het autootje rijdt perfect. Hij is helemaal nieuw. Het is effe wennen maar links rijden valt best mee.

Binnen anderhalf uur zaten we in hartje Melakka. Het centrum is wereld erfgoed en dat komt hoofdzakelijk door de Nederlanders. Overal lees je dat de Portugezen eerst waren, dat de Nederlanders het hebben overgenomen en verder uitgebreid en dat daarna de Engelsen kwamen en alles hebben verwoest. Er was een echt Stadthuys, een molen, een gereformeerde kerk en een begraafplaats. Op de graven staat geschreven hoe de mensen heten, wat voor werk ze deden en hoe oud ze zijn geworden. Even cultuur snuiven. Ook nog even uitgelegd aan die Chinezen die aan het poseren waren naast de grafplaten (die soms prachtig waren gegraveerd met familiewapens) dat het graven waren… geheel verbijsterd liepen ze snel weg.

En na cultuur komt eten. In Chinatown zaten een aantal goede eettentjes en we hadden een lijstje met plaatselijke delicatessen die we moesten afwerken, zoals Baba cendol (geschaafd ijs met cocosnoten smaak en stroop), laksa (hete soep met noodles en vis), popiah (pannekoekrolletje met van alles erin), dumpling (een rijstballetje met gekruid vlees en gewikkeld in bladeren) en nonya (ananasgebakjes). Stuk voor stuk overheerlijk. Op de weg terug naar de auto nog een plaatselijke vrucht gekocht. Een bal met stekels en een gele vrucht erin. Moest overheerlijk zijn. Maar wat een geur kwam er vanaf. Alles stonk ernaar. Toch een hapje geprobeerd natuurlijk… niet om te eten. Het smaakte en rook naar zoetige pas gesneden uien en zeker niet naar lekker fruit. Direct weggegooid en zeker nog een uur met de smaak blijven zitten.

Het fysiek wilt ook wat en daarom hebben we ook nog een heerlijke full body massage genomen van een uur. Toen was alles perfect.

Het voordeel van een autootje is dat je natuurlijk overal waar je wilt kunt stoppen om lekker fruit te kopen en promt voegden wij de daad bij het woord en waren we een tros bananen en een kokosnoot met een rietje rijker.

We vervolgen onze reis naar onze nieuwe bestemming, de vuurvliegjes van Kuala Selangor. Toch nog een dikke drie uur rijden. Vlak voor het donker kwamen we aan en we mochten direct mee op de boot (want echt veel meer mensen waren er niet). Het is wel superleuk om al die flikkerende lichtjes in de bomen te zien. Op de terugweg landde er nog een vuurvliegje op mijn arm en dat betekent naar oud Maleisisch geloof dat je 7 jaren goede verlichting hebt (in een ruimte naar eigen keuze). Ook konden we zonder moeite inchecken in het Firefly park resort (omdat er daar ook gewoon niemand was). De spullen gepakt uit de auto en over de pittoreske steiger naar ons Chalet gelopen. Wat een geweldige entree van een vervolgens ongelooflijk dieptepunt. Het is ons eerder opgevallen dat naar goed Maleisisch gebruik onderhoud niet of nauwelijks wordt gepleegd, maar dit sloeg echt alles. Het fineer laat ongeveer overal los, alles is oud en vergaan en we hebben een romantisch koppeltje mussen met nest en al tussen ons raam en de hor er achter zitten.

Morgen rijden we door naar de Cameron Highlands en dan gaan we ons nog enkel nog tegoed doen aan aardbeien. Door de perfecte hoogte en koelere temperatuur zouden deze hier groeien in weelde.

Tot de volgende… R&R